Ongevallen

Het overkomt ons allemaal. Maar, sommige mensen komen meer ongevallen tegen in hun
leven dan anderen, en sommigen lijden onder zwaardere gevolgen als een resultaat van ongevallen
dan anderen. Ik heb me altijd al afgevraagd waarom dat zo is. De gevolgen die ongevallen hebben op
het dag dagelijkse leven zijn niet evenredig met het type ongeval dat zich heeft voorgedaan. Ik heb
een man gekend die uit zijn duiventil kwam en zich misstapte op het laddertje. Hij viel twee treden
naar beneden en belandde op het gras. Hij was verlamd vanaf de nek. Aan de andere kant, iemand
die zijn auto rond een stevige boom geplooid heeft wandelt weg met een paar schrammen en builen.
Ik sta versteld bij zulke observaties en, net omdat ik nu weet dat, in de natuur en dus ook in het
leven, er een reden bestaat voor alles, probeer ik de oorzaken en de gevolgen van ongevallen te
begrijpen.

Laat ons beginnen met duidelijk te maken waar we het hier over hebben. Een ongeval is ‘een
onverwachte gebeurtenis, van nature typisch acuut en geassocieerd met letsel, verlies of schade’.
Het is onverwacht. Met andere woorden, het was niet gepland. Men kon het niet voorzien. Het
gebeurt spontaan. Zoals we in andere aspecten van het leven al tegenkwamen, in relatie tot
gezondheid, is iets dat spontaan gebeurt het resultaat van energetische interacties. Het is eigenlijk
een natuurlijk voorval, zelfs als wij het niet zien aankomen. Het is onverwacht in de zin dat wij deze
energetische interacties niet begrijpen, ons er niet bewust van zijn, en vandaar dat het voorval ons
verbaast. Het is onwetendheid dat ons aanzet om ernaar te verwijzen als een ongeval. Voor zover het
de natuur en de natuurkrachten aanbelangt is het allemaal logisch, zelfs onvermijdelijk, en met
zekerheid voorspelbaar gezien de omstandigheden waarin het geheel zich afspeelt.

Het is ook interessant om te noteren dat mensen die het slachtoffer heel goed kennen, of
mensen die intens observeerden wat het slachtoffer aan het proberen was, achteraf commentaar
geven op het ongeval met woorden zoals “dat zat er dik aan te komen”. Met andere woorden, deze
mensen zijn niet zo verbaasd door het gebeuren. Deze mensen zagen het wel aankomen. Deze
mensen lijken de krachten die in dit specifieke geval aan het werk waren wel begrepen te hebben.
Voor hen is dit gebeuren, wat gebrandmerkt staat als ongeval, niet onverwacht maar volledig
voorspelbaar. Dus, als sommige ongevallen, voor sommige mensen, voorspelbaar zijn en een logisch
resultaat van datgene dat waarneembaar is, waarom hebben dan niet alle ongevallen een logische
verklaring?

Misschien is dat echter wel het geval, en ligt het enkel aan ons omdat wij de logica niet zien,
de interacties van de krachten, de energieën, die tot het ongeval leiden, niet zien. En als er inderdaad
een logica achter steekt dan worden de gebeurtenissen die nu ongevallen genoemd worden
gewoonweg consequenties. Je stond erom te vragen en nu heb je het gekregen, of iets in die aard.

Alles in het leven draait om interacties. Niets levert een effect op tenzij het iets anders
beïnvloedt. Vandaar dat een ongeval ook het resultaat is van een interactie tussen twee of
meerderde krachten, energieën. Het is niet ongepast om aan te nemen dat in het geval van
persoonlijke ongevallen de energieën die hierin een rol spelen aan de ene kant deze van het individu
zijn en aan de andere kant de energieën van het veld waarin het individu zich bevindt.

Wanneer we onverwacht iets uit onze handen laten vallen of we stoten ons hoofd tegen de
deur van de kast dan denken we niet aan een interactie tussen binnen- en buitenenergieën.
Niettegenstaande is dat wel wat het moet zijn, omdat alle effecten op zulke manier gecreëerd
worden. Waarom heb jij je hoofd nooit eerder aan de openstaande deur van de kast gestoten?
Waarom nu wel, en enkel nu? Wat is er in dit moment anders, vergeleken met alle andere

gelijkaardige momenten? Men zou kunnen stellen dat je er niet genoeg aandacht aan besteed hebt.
En dan is de vraag, waarom niet? Hoe ben je zo afgeleid geraakt dat je de openstaande kastdeur niet
gezien hebt? Dus in termen van energetische interactie kunnen we hier de volgende twee energieën
identificeren. Aan de ene kant is er jouw bewuste geest die druk met iets bezig is, daarop volledig
geconcentreerd is, terwijl jouw onbewuste geest met dat gegeven in conflict is, op dat moment. Het
kan zijn dat je er zelf bewust van wordt dat je dit op dit moment met ‘tegenzin’ aan het doen bent.
Het kan zijn dat je het doet terwijl je duidelijk met andere dingen in je hoofd zit. Jouw geest kan
ergens anders vertoeven! Twee uiteenlopende energielijnen, waardoor er een ‘open’ ruimte ontstaat
tussen hen in, een zwarte vlek in jouw waarnemingsveld. Je hebt de open kastdeur gewoon niet
gezien en daarom heb jij je hoofd er tegen gestoten. Men zou kunnen stellen dat je niet in het
moment aanwezig was.

In ’t algemeen is ‘de oorzaak’ van een persoonlijk ongeval te zoeken in de divergentie tussen
de bewuste en de onbewuste geest. Men is bewust bezig met zaken waar de onbewuste geest op dat
moment geen tijd voor heeft of, erger nog, ervan weet dat het voor het leven een gevaar inhoudt. De
onbewuste geest, die we veelal ervaren als ‘intuïtief’, regeert het leven, behoedt ons voor
vermijdbaar gevaar en leidt ons naar wat we in het leven nodig hebben. Elke belangrijke afwijking
van energie, weg van deze permanente doelstellingen, gaat, bij tijd en wijle, voor een energetische
kortsluiting zorgen, die resulteert in een gebeurtenis die wij ‘een ongeval’ noemen. Op sommige
momenten zijn we in staat om achteraf het voordeel van een ongeval in te zien, wat in ’t algemeen
benoemd wordt als een geluk bij een ongeluk. Natuurlijk is de vermomming enkel een dekmantel
voor onze onwetendheid.

We zullen dit type ongeval een intern ongeval noemen. Het is veroorzaakt door een
belangrijke incongruentie in de energieën van het tweeledig innerlijke veld van het slachtoffer, de
bewuste en onbewuste geest.

Elk ongeval dat het resultaat is van onze eigen ‘domheid’ is veroorzaakt door het feit dat wij
‘niet in het moment aanwezig zijn’, op de ene of andere manier. Het resultaat van het ongeval zelf,
hoe ons leven erdoor aangetast wordt, kan onmiddellijk zijn en enkel voor een korte periode of het
kan onze wereld drastisch veranderen, en alles wat daar tussen ligt. Wat het ook mogen zijn, het zal
altijd een aangepast effect zijn in termen van wat het bereikt. Het kan slechts een waarschuwing zijn
zonder dat er enige erge gevolgen aan vast hangen. Het kan zijn dat bepaalde functies voor een tijd
aangetast zijn, hetgeen aanduidt dat men echt eens moet kijken op welke manier deze gevolgen het
leven beïnvloeden en hoe men de dingen anders kan gaan aanpakken. Of het kan zijn dat er
onherstelbare letsels aanwezig zijn, waardoor men gedwongen wordt om de dingen anders te gaan
doen. De interactie, die aangestuurd wordt door de onbewuste geest, resulteert in wat het individu
echt nodig heeft op dat moment in z’n leven. Het is niet wat hij of zij wil. De veranderingen die het
gevolg zijn van het ongeval roepen een halt toe aan een specifieke manier van leven, eentje die het
individu bewust nagestreefd heeft maar eentje die, volgens de natuur, een gevaar betekent voor de
overleving van het individu. Het mag dan aanzien worden als een serieuze uitnodiging om bepaalde
dingen anders te gaan doen of een uitnodiging om de beste veranderingen voor de toekomst in
voege te brengen. In het ergste geval worden de veranderingen al voor jou ingevoerd. Het resultaat
van het ongeval heeft tot gevolg dat het leven nooit meer zal zijn zoals voorheen.

Aangezien alle interacties altijd correct en proportioneel zijn is het logisch dat een
ingevoerde levensverandering een wanhoopspoging is van jouw onbewuste geest om deze hoogst
noodzakelijke veranderingen in je leven door te voeren. Uiteraard heeft jouw onbewuste geest al
eerder geprobeerd om jou dit duidelijk te maken en, neem het van mij aan, het heeft ook
geprobeerd om jou hiervan op de hoogte te brengen. Het taalgebruik hiervoor gaat over ‘het zich
niet goed voelen’, of ongemakken in een specifiek deel van lichaam of geest, of nog meer expressief,
weerkerende ongevallen, die jouw aandacht proberen te vestigen op het feit dat waar jouw leven op

afstevent, is niet waar je moet zijn. Maar je hebt niet geluisterd. Je was zo gefocust op wat jij gelooft
dat ‘juist’ is, dat je niet langer in staat was om de stem van het gevoel, de roep van de natuur, te
horen. Met het toenemende gevaar voor jouw leven, voor jouw overleven, groeit ook de kracht van
de energieën die op elkaar inspelen – boodschappen worden ‘luider’, duidelijker – tot deze krachten
een explosie veroorzaken met onomkeerbare gevolgen, maar bedoeld om jou in leven te houden,
zelfs wanneer dit een verlies van bepaalde functies of capaciteiten met zich meebrengt.

Wanneer we een integraal deel uitmaken van het ongeval zelf, in de zin dat onze acties
duidelijk bijdragen tot het gebeuren, is het niet moeilijk om in te zien dat een intern conflict, wat een
hoge graad van spanning in geest en lichaam teweegbrengt, een belangrijke rol speelt in wat er
gebeurt. Maar er bestaan ook ongevallen waar de slachtoffers geen duidelijke rol spelen in wat er
zich afspeelt. Wanneer een vliegtuig uit de lucht valt dan zullen de mensen aan boord ervan heel
waarschijnlijk om het leven komen, zonder dat ook maar één van hen, op gelijk welke manier, een
bijdrage levert aan het technische probleem dat de crash veroorzaakt. Op weg naar huis kan je van
het voetpad gemaaid worden door een auto waarvan de bestuurder de controle over het stuur
verloren heeft. En er zijn ook voorbeelden uit de natuurwereld, niet enkel uit de mensenwereld. Nog
niet zo lang geleden, als je op het verkeerde tijdstip op de verkeerde plaats was dan zou je door een
tsunami meegesleurd zijn in Thailand of de Filipijnen. Je kan door een blikseminslag getroffen
worden. Je kan gewond geraken door hagelstenen of vallende rotsen. Je kan de lucht ingezogen
worden door een tornado.

Als het erop lijkt dat jouw innerlijke energieën, harmonieus genoeg om jouw bestaan niet
echt te ontredderen, geen directe rol spelen in het ongeval dan ben je eenvoudigweg een slachtoffer,
onschuldig in alle aspecten. Maar waar ben je dan een slachtoffer van? Krachten, ver buiten je eigen
mogelijkheden, ‘infiltreren’ jouw ruimte en blazen je omver. Je bezit niet de nodige kracht om de
binnenkomende energie inslag af te weren. Vandaar dat de energie die jouw harmonie verbreekt,
jouw energetisch evenwicht dat al de elementen die de manifestatie, gekend als ‘ik’, bij elkaar houdt,
veel krachtiger is dan jouw eigen constructie. Laat ons stellen dat de lijm die de elementen van de
‘ik’-vorm verbindt en die het ‘ik’ laat functioneren niet krachtig genoeg is om aan de buitenenergieën
te weerstaan. Dus valt deze energie jouw persoonlijk energieveld binnen. En weer hebben we een
interactie tussen jouw persoonlijk energieveld en een buiten energieveld, hetgeen een natuurlijk of
een menselijk veld kan zijn. In dit geval is het krachtveld aan de buitenkant van het individu, bewuste
en onbewuste geest samen, te groot om aan te weerstaan. Belangrijk is dat wanneer zo’n krachtveld
op jouw persoonlijk energieveld inspeelt jij niet de flexibiliteit en de capaciteit hebt om de nodige
aanpassingen uit te voeren, om het effect van de interactie te absorberen, binnen het kader van
jouw manifestatie. De limieten van jouw constructie worden dusdanig onder druk gezet dat je leven
beëindigd wordt of permanent verstoord, gelijkaardig aan een vaas of bord dat in stukken breekt
wanneer het op de vloer valt.

Deze voorvallen zijn het gevolg van het feit dat in het energieveld, waarin wij als individuen
een afgescheiden entiteit vormen, een opbouw aan energie plaatsvindt onder wel bepaalde
omstandigheden. Dit kan niveaus bereiken waarop de energie entiteiten, waarvan sommige zich als
materie (levend of niet) binnen dat veld manifesteren, geen gepast antwoord hebben. De kracht, die
zich op deze manier als gevolg van de specifieke condities opbouwt, verbreekt bepaalde harmonische
manifestaties binnenin dat veld. Met andere woorden, het blaast ze uiteen of verandert op
significante wijze hun structuur of functie.

We zullen dit type ongeval een extern ongeval noemen. Hier gaat het dan over krachten die
op elkaar inwerken, enerzijds uit jouw individueel energieveld en anderzijds uit het buiten
energieveld, hetgeen gelegen kan zijn zowel binnen de menselijke wereld als binnen de
natuurwereld. Deze laatste velden bevinden zich omheen het persoonlijke energieveld van het
individu en kunnen dusdanig als ‘buitenveld’ bestempeld worden.

​

Ter illustratie. – Al pratend met mijn vriend komen we samen de trap af. Zonder enige
aantoonbare reden verlies ik mijn evenwicht. Ik val en onbehouwen geef ik mijn vriend een
duw. We vallen allebei van de trap. Mijn val is een intern ongeval en de val van mijn vriend is
een extern ongeval.

Praten we dan nu echt over ‘een onverwachte gebeurtenis, typisch acuut’? Het antwoord is
ja, zolang wij de dynamiek van de energieën, de samenstelling van de gerelateerde velden en de
manier waarop de energetische interacties ontstaan en zich concentreren niet begrijpen. Met andere
woorden, wanneer we de universele energieën, de energieën van de organische wereld, wel
begrijpen dan is geen enkel van deze acute gebeurtenissen nog onverwacht. Net zoals men in de
lucht de opbouw van een onweer kan aanschouwen – eens men de relevante tekens kent – zal men
ook niet alleen elke belangrijke kracht die een rol speelt in een individueel leven kunnen
aanschouwen, maar zal men ook weten welk effect die bepaalde krachten op dat bepaald individu
zullen hebben, gegeven de specifieke omstandigheden waarin men zich bevindt. De onverwachte
gebeurtenis wordt dan voorspelbaar, logisch en onvermijdbaar.

Net zoals een geroutineerde technieker kan ‘aanvoelen’ dat de machine die hij door en door
kent niet naar behoren functioneert, zo zal inzicht en kennis van de natuurlijke energieën van het
leven ons voorzien van vooruitzichten die anderen niet kunnen bezitten. De voornaamste
moeilijkheid om onze kennis op te krikken tot het niveau van zo’n technieker is het feit dat wij deze
machine, dit leven, niet zelf gemaakt hebben. Wij hebben niet, althans niet bewust, dit lichaam en
deze geest gebouwd, hetgeen het begrijpen ervan op een diepe en delicate manier het tot een
moeilijke opgave maakt. Maar door onze onwetendheid aangaande dit gegeven te erkennen en de
onderdanige rol van student aan te nemen, stil zittend en observerend, zetten we een grote stap in
de richting van het begrijpen. Wij moeten ons niet mengen in deze processen als we willen weten
wat er komen gaat. Om te leren wat de specifieke effecten zijn die bepaalde interacties veroorzaken,
is het absoluut noodzakelijk dat we niets doen om de natuurlijke gang van zaken te verstoren. Op
gelijk welke manier tussenkomen verstoort het natuurlijke proces en daarbij ook ons leerprogramma.
De natuur heeft z’n eigen manier van doen. Het heeft onze hulp daar nier bij nodig.

Het goede nieuws is dat we niet de volledige cursus moeten voltooien alvorens we wel van
de nodige ‘kennis’ voorzien zijn om op te treden. Het is niet noodzakelijk dat wij alles in het leven
begrijpen alvorens we nuttige beslissingen kunnen treffen aangaande de ondersteuning van ons
eigen leven. Vasthoudend aan twee principes creëren we de mogelijkheid om vele directe
confrontaties en escalaties binnen ons persoonlijk energieveld te vermijden.

​

1. Enkel informatie bekomen uit eigen ervaring heeft waarde in je eigen leven
2. Wanneer iets schade lijkt te berokkenen of conflict te veroorzaken dan stop je
handelingen, je gedrag, je gedachten, je gevoelens die bij dit specifieke proces
betrokken zijn

Maar voor we verder gaan, laat ons één ding duidelijk maken. Er is niets dat men bewust kan
doen om een extern ongeval te voorkomen of het effect ervan te minimaliseren. Het overschrijdt de
menselijke mogelijkheden op dit punt van menselijke evolutie. Dan stel ik voor dat we ophouden met
ons daar zorgen over te maken. Wanneer het gebeurt dan gebeurt het, maar om een leven te leiden
dat voortdurend bang is voor een mogelijke gebeurtenis waar je toch niets kan aan doen, dat lijkt me
een verloren leven te zijn. Neen, laten we ons bezig houden met die delen van het leven die we wel
kunnen veranderen, met het lijden dat we wel kunnen verlichten.

Op dit vlak slim worden, intelligent zijn, heeft niets te maken met nadenken. Hou ermee op
om te raden naar de betekenis van de boodschap die verborgen zou liggen in de gebeurtenissen van
jouw leven. Dingen die fout lopen of ongevallen die gebeuren betekenen weldegelijk iets, maar die

betekenis in jouw bewuste geest gaan zoeken, door een logische deductie te maken, is niets anders
dan het zoeken naar antwoorden op de verkeerde plaatsen.

Ter illustratie. – Op een avond op weg naar huis zag ik een man onder een lantaarnpaal iets
zoeken. Ik vroeg hem wat hij aan het doen was en hij antwoordde dat hij de sleutels van het
huis verloren was. Dus begon ik ook te zoeken. Na enige tijd vroeg ik hem waar precies hij
dacht de sleutels verloren te hebben en hij zei: “Daar bij de voordeur”. Verbaasd vroeg ik hem
waarom we dan niet bij de voordeur zochten, maar hij antwoordde: “Hier is er meer licht.”

Het leven is een leerschool en de methode die gebruikt wordt is persoonlijke ervaring. Wij
leren door dingen te doen, door dingen uit te proberen. Het komt erop neer dat we iets doen en
kijken wat voor effect dat heeft. We bestuderen het effect, stellen onze daden bij en observeren
opnieuw. Geleidelijk, stap na stap, verbeteren we wat we aan het doen zijn. En wat dan als we ervan
overtuigd zijn dat ‘wat we aan het doen zijn’ correct is om harmonieus te leven, om vredevol te zijn?
Wel, als jouw leven echt harmonieus is dan zal je volledig vrij zijn van ziekte en ongevallen.

Elke gebeurtenis in ons leven, elk ongeval, zal een effect hebben op de acties waar we deel
van uitmaken. Vraag je niet af ‘waarom’ dit nu gebeurt. Neem het effect ervan waar op waar je mee
bezig was. Wat voor gevolgen heeft het? Hoe beïnvloedt het datgene dat je aan het doen bent?
Realiseer je nu dat er ‘iets’ is dat je vertelt om ermee op te houden of om het anders te gaan doen.
Bevestig de ontvangst van dat bericht en hecht er waarde aan.

De volgende stap is zich te herinneren wat men waargenomen heeft en die ‘misstap’ niet te
herhalen. Probeer iets anders te bedenken en voer die ‘andere’ gedachte uit. Hou je niet bezig met
wat ‘het juiste’ is om te doen. Tijdens het leerproces bestaat zoiets niet, net zoals er geen domme
vragen bestaan. Het enige waar je mee begaan moet zijn is om uit te vissen, met vallen en opstaan,
door ervaring, hoe je het leven en het evenwicht in het leven, zoals zich dat aan jou presenteert,
moet aanpakken. Welke prioriteiten tonen zich in jouw leven? Niet waar de maatschappij of jouw
vrienden jou op wijzen. Neen, wat ervaar jij als de prioriteiten in jouw leven? Wat is een goede basis
om het leven te benaderen zoals zich dat aftekent in jouw leven? Hoe toont het leven jou de beste
manier voor jou om met conflicten om te gaan? Wel,

​

• ­ Verander jouw gewoonten, jouw gedachten, jouw overtuigingen, jouw oordelen, en

jouw gevoelens zodat ze beter overeenkomen met de boodschappen van jouw leven

• ­ Wees niet ontgoocheld door zogenaamd falen. Juist door te falen leren we bij. Op die

manier word je meer aandachtig.

• ­ Blijf de methode herhalen: ervaar – neem het effect waar – verander – ervaar –

neem het effect waar – verander - …

Door eenvoudigweg de omstandigheden en wat die omstandigheden teweegbrengt waar te
nemen, zoals ze zich aan ons presenteren, leren we hoe het werkt. Waarom is iets helemaal anders.
Het antwoord op de ‘waarom’ vraag zal ons duidelijk worden eens we voldoende goed
geobserveerde ervaringen hebben opgedaan. In onze analyses en herstelacties gaan we door een
aantal ‘foutieve’ veranderingen, veranderingen die niet leiden tot een permanent evenwicht in het
leven. Enkel door deze fasen mee te maken en het leerprogramma te blijven volgen kunnen we ons
verzekeren van wat nu echt ‘juist’ voor ons is. Het leven, en op de juiste manier leven, is een
marathon, geen sprint. Het gaat steeds over ‘op lange termijn’. We zullen dus alert moeten blijven!

Aanvaard ongevallen als een zuivere manier om met het onbewuste te communiceren.

Vermijd ongevallen door de instructies van je eigen onbewuste gps systeem te volgen.