Genezen
De mens stapt deze wereld binnen met een heel specifiek onevenwicht, wat de uitdaging is voor dat specifiek leven. Het menselijke systeem onderhoudt een evenwicht doorheen het hele leven, onder alle omstandigheden. Maar het dieper gelegen doel van het leven is de specifieke uitdaging van jouw persoonlijk leven aangaan en stappen te ondernemen om dat klein deeltje, hetgeen deel uitmaakt van het hele menselijke veld in ontwikkeling, in lijn te brengen met de beweging van het menselijke veld, dat zelf voortgedreven wordt door de ontwikkeling van het universum. Cycli binnen cycli.
Telkens wanneer ons systeem tekens vertoont van slecht functioneren, die door de moderne maatschappij als ziekten bestempeld worden, krijgen we een teken aangereikt dat het systeem probeert om z’n evenwicht te bewaren. Deze tekens tonen zich telkens het systeem nood heeft om af te sluiten of tenminste de ‘normale’ activiteiten drastisch terug te schroeven om op die manier alle energie te kunnen concentreren op het behouden van het evenwicht. Het is in feite een genezingssignaal, een poging om het systeem terug in evenwicht te brengen. Dit zou voor ons het signaal moeten zijn om drastische veranderingen door te voeren in de manier waarop we ons leven leiden, en niet de tekens beginnen te bestrijden, de zogenaamde ziekten. Het systeem heeft het onderliggend onevenwichtsprobleem al aangevat en we moeten enkel nog de geleverde inspanning ondersteunen, niet tegenwerken.
Acute tekens van dit genezingsproces geven aan dat op dat moment het systeem moeite heeft om het huidig evenwicht te bewaren. Enkel wat meer rust inlassen of het uitvoeren van kleine aanpassingen zullen het systeem helpen om terug in het zadel te geraken en om de draad van de oude routine terug op te nemen, zodat de aangeleerde overlevingsmechanismen opnieuw gebruikt kunnen worden. Daartegenover staan de chronische tekens van een systeem dat met moeite het evenwicht kan bewaren. Deze zijn een indicatie dat er een groter, meer fundamenteel, probleem bestaat dat duidt op een incompatibiliteit tussen de interne noden van dat specifieke leven, de fundamentele vereisten, en de huidige status van wat men geleerd heeft om te overleven. Met dit gegeven is het noodzakelijk om te beseffen dat het systeem, om verder te kunnen leven en ontplooien, een belangrijke verschuiving nodig heeft, op een natuurlijke wijze, naar een nieuw en gemakkelijker te onderhouden evenwicht. De boodschap van je systeem is, “Ik kan dit niet langer op deze manier doen. Kunnen we het niet op een andere manier proberen?”
Dus zijn de acute ‘ziekten’ enkel korte perioden waarin het systeem het moeilijk heeft om het oude evenwicht te bewaren. Chronische klachten, ongemakken en ‘ziekten’ zijn tekens dat het systeem gefaald heeft in de acute genezingscrisis en de oude patronen om te overleven blijft gebruiken zonder echt succesvol te zijn. Als we toch verder willen leven in evenwicht dan vereist dat een verplaatsing van het evenwichtspunt, weg van de oude routines. We moeten onze reactiepatronen op de stimulaties van het leven verleggen. Dit gaat altijd gepaard met grote veranderingen in het leven. Meer dan eens is hierin de basisstructuur van ons leven verwikkeld en dit gaat dan over familie, vrienden, werk, relaties, leefgemeenschap en gewoonten.
Wanneer we de intentie hebben om het genezingsproces te ondersteunen dan zijn er bepaalde principes die we best in acht nemen.
1. De geest heerst over de materie
Wanneer het system tekens vertoont van slecht functioneren dan zouden we ons moeten realiseren dat het onze manier van leven is die ons tot op dit punt van moeizaam overleven gebracht heeft. Dus om echt het systeem te helpen om in evenwicht verder te kunnen zou het verstandig zijn om significante veranderingen door te voeren in de manier waarop we leven. Om te evalueren of de veranderingen die we maken diep genoeg gaan moeten we enkel de effecten die ze veroorzaken observeren. Om het genezingsproces te ondersteunen moet men ingrijpend van gedacht veranderen. Dit kan te maken hebben met het wijzigen van delen van onze leefomstandigheden, gewoonten en/of overtuigingen.
2. Homeopathisch principe
Gelijkaardigheid vormt een verbinding en een stimulans tot verandering. Alle levende materie probeert een evenwicht te behouden in het leven. Vandaar dat wanneer levende entiteiten, van cellen tot organismen, uit evenwicht gedrongen worden dat ze er alles zullen aan doen om terug te keren naar hun evenwichtspositie. Dit betekent dat de tekens die wij opmerken, die ons vertellen dat een systeem uit evenwicht is, in feite tekens zijn van een systeem dat aan het proberen is om terug te keren naar dat evenwicht. Door het toevoegen van gelijkaardige zaken aan het systeem gaan we helpen om dit proces te bespoedigen.
Het tegenwerken van de tekens is het verminderen van de genezingskracht
Het stimuleren van de tekens is het aanwakkeren van de genezingskracht
Wanneer de fysieke materie (of de geest) opwarmt dan helpen we het genezingsproces door warmte toe te voegen aan het systeem. Wanneer de fysieke materie (of de geest) tekens vertoont van verhoogde druk dan helpen we het genezingsproces als we meer druk uitoefenen op het geteisterde gebied. Wanneer het systeem wil vasten dan helpen we het genezingsproces door niet te eten.
3. Geestelijke interacties
Er is een constante uitwisseling van informatie tussen de individuele geest en de buitenwereld. Er is een bepaald evenwicht tussen deze twee. Wanneer er tekens zijn van een conflict, van onevenwicht, dan doen we er goed aan om ons bewust te zijn van onze eigen inbreng en bijdrage tot dit onevenwicht. We zijn in staat om dat evenwicht te verleggen, om het conflict te verminderen, door ons eigen gedrag en houding aan te passen. Wanneer men zich afzet tegen de omgeving dan is de kans groot, niet absoluut, dat de omgeving gaat reageren met verhoogde druk. Wanneer ons systeem dan tekens vertoont dat het begint te kreunen onder deze druk is het hoog tijd om het verzet tegen de buitenwereld op te geven als we willen voorkomen dat ons systeem in mekaar stuikt. Door de druk die wij uitstralen in de omgeving te verminderen zorgen we ervoor dat de tegendruk van de omgeving op ons leven ook afneemt. Dit creëert ruimte voor genezing binnen ons eigen leven maar ook in die buitenwereld.
Dit zijn de enige gereedschappen die er nodig zijn om ons doorheen de pijnen en moeilijkheden van het leven te leiden. Door te aanvaarden dat elk leven een specifiek doel heeft en dat het volbrengen van die opdracht gepaard gaat met ongemakken, en door het aanvaarden dat de enige die de conflicten van dat specifieke leven kan verminderen het individu zelf is, verminderen we in grote mate het lijden in ons leven. We lijden enkel en alleen omdat we ons verzetten tegen de realiteit van het leven zelf. Wanneer we die realiteit aanvaarden dan bevrijden we ons om onszelf naar best vermogen het pad dat voor ons is voorbestemd te bewandelen. Ofwel helpt ons best vermogen ons de stappen van het leven te voltooien ofwel is het niet goed genoeg meer en eindigt het leven. Het is een realiteit van het leven die we niet uit de weg kunnen gaan, zelfs niet met de meest ver gevorderde interventies van de mens. Proberen om een leven uit evenwicht te onderhouden laat nooit toe dat dit leven bloeit. Het is het onderhouden van een beetje fysisch leven terwijl de geest het al opgegeven heeft of zelfs al vertrokken is.