Natuurlijke Genezing

Genezing voor het geheel

Een ‘spontane’ genezing in gelijk welke ziekte wordt door de medische wereld als een mirakel aanzien hetgeen, in hun taal, betekent “je hebt veel geluk gehad”. Een mirakel betekent in feite een buitengewone en welgekomen gebeurtenis die niet verklaard kan worden door natuurlijke of wetenschappelijke wetten. Dan is het wel nuttig om zich bewust te zijn van wie het mirakel uitroept omdat de definitie ook een verklaring van onwetendheid in zich houdt. Wat ik niet kan verklaren is voor mij een mirakel. Wat de arts niet kan verklaren is voor hem een mirakel. In die optiek is het nuttig om de vraag te stellen wat de arts eigenlijk weet en waarop zijn mirakelverklaring dan gebaseerd wordt. Voor de overgrote meerderheid van de bevolking weet een arts ‘alles’. Maar in hoeverre strookt dat met de werkelijkheid?

Onverklaarbaar door natuurlijke of wetenschappelijke wetten maakt van een gebeurtenis een mirakel. Een arts is opgeleid door de medische autoriteit. Ik kan je verzekeren dat het in die training wel heel duidelijk is dat er niets geweten is over de natuurwetten. Het gaat allemaal over het artificiële. Dit maakt dat de kennis van de arts over de natuurwetten niet alleen onbestaande is maar dat de arts zich zelfs niet eens bewust is dat er natuurwetten bestaan. Dus als er binnen de natuurwetten een verklaring voor een gebeurtenis zou bestaan dan is de arts zich hier zelfs niet eens van bewust, waardoor hij al snel geneigd gaat zijn om de gebeurtenis als ‘een mirakel’ te aanzien. Zijn professionele opinie is dan eigenlijk niet meer dan een verklaring van onwetendheid.

Erger nog, de opleiding van de arts is gebaseerd op wat de medische autoriteit ‘medische wetenschap’ noemt. Hierin wordt geen wetenschap opgenomen van ontdekkingen die na de negentiende eeuw gedaan zijn aangezien er geen kwantumfysica en wat erna gekomen is opgenomen werd in de medische opleiding. Biologie wordt nog steeds voorgesteld als een mechanische machine, die fysieke contact interacties volgt, en het leven zelf is enkel een chemisch labo waarin we alle verklaringen moeten vinden voor het leven. In mijn artikel ‘Medische wetenschap is geen wetenschap’ leg ik uit waarom de manier waarop de medische autoriteit gekozen heeft om ziekte te onderzoeken geen wetenschappelijke benadering is maar een industriële. Artsen zijn ervan overtuigd dat medische wetenschap een vorm van een wetenschappelijke benadering is terwijl het in feite helemaal niets te zien heeft met de manier waarop wetenschappelijk onderzoek verricht wordt en dient te worden. Dit laat ons concluderen dat artsen ook geen enkel idee hebben van wetenschappelijke wetten. Zij weten niet meer wat wetenschap echt is en kunnen daarom ook niet beoordelen of iets een wetenschappelijke verklaring heeft of niet.

Dus wanneer er in jouw geest geen verklaring te vinden is voor een gebeurtenis binnen de wetten van ofwel de natuur ofwel de wetenschap dan mag je zo vrij zijn om het een mirakel te noemen. Dit zou aanvaardbaar kunnen zijn als je dan zou toelaten dat iemand anders het jou komt uitleggen, als zij wel een verklaring hebben die binnen deze twee criteria valt. Maar dit is ook onaanvaardbaar voor de medische autoriteit want dat zou hun onwetendheid in de verf zetten. Een hoogopgeleid, universitair-geschoold, medische personeelslid die geen verklaring heeft en aan de andere kant een eenvoudige landbouwer, bijvoorbeeld, die je wel kan vertellen wat er gebeurd is omdat hij de natuur begrijpt, is duidelijk een onaanvaardbare situatie. Vandaar dat de medische autoriteit gezorgd heeft voor een wettelijk kader dat hen boven alle andere leden van de gemeenschap stelt met betrekking tot de kennis van ziekten en gezondheidszorg. Zij zijn de autoriteit. Omdat zij zich de autoriteit noemen en regeringen over de hele wereld hebben dit in hun wetgeving opgenomen; hetgeen betekent dat wanneer deze autoriteit geen verklaring heeft, het niemand anders toegestaan is om er een te hebben. Gelijk welke ‘verklaring’ de autoriteit naar buiten brengt moet aanvaard worden en mag door niemand in vraag gesteld worden, want niemand ‘heeft de autoriteit’ om het in vraag te stellen. Zolang zij maar met verhaaltjes voor de dag komen kan de waarheid bedekt blijven. Het is enkel wanneer hun verhaaltjes tekort schieten in hun fysieke contact verklaringen dat zij het een mirakel noemen. En nog steeds wordt ieder ander uitgesloten om een verklaring te leveren.

Een medisch mirakel is een mirakel omdat de medische wereld het uitroept als zijnde een mirakel. Je mag dit niet in twijfel trekken omdat zij zichzelf boven elke discussie geplaatst hebben. Alles wat er over te weten valt is bij hen geweten, omdat zij dit beweren.

Elke genezing van elk disfunctioneren gebeurt omdat zij de juiste behandeling gebruiken. De genezing is een direct resultaat van hun behandeling. Als de genezing toch niet plaatsvindt, betekent dat niet dat de behandeling tekort geschoten heeft. Dan betekent dat dat er andere factoren een rol gespeeld hebben zoals het onjuist gebruik van medicatie, het valsspelen van de patiënt, mentale problemen, brute pech en zo meer. De behandeling werkt omdat het zo in de medische boeken staat. Er wordt ook veronderstelt dat een behandeling geen voorspelbare uitkomst heeft voor zover het de medische boeken betreft. Wanneer het resultaat dramatisch verschilt van de voorspelling dan betekent dit ook weer niet dat de voorspelling fout was en de basisveronderstellingen waarop deze gemaakt werd. Neen, het betekent enkel dat zich een mirakel heeft voorgedaan.

Dus wanneer je een huidsnede hebt dan geneest die omdat de arts deze gehecht heeft. Wanneer je een gebroken bot hebt dan geneest dit omdat de arts deze in plaaster immobiliseert. Wanneer je een keelontsteking hebt dan geneest deze omdat de arts je medicatie geeft. Inderdaad kan je dit allemaal geloven. Maar, waarom is het dan dat jouw epilepsie niet geneest met de medicatie die jouw arts je geeft? Omdat hij je dat vertelt. Hij zegt je dat de medicatie dient om je ziekte ‘onder controle te houden’, niet om je te genezen. Wel, dat vind ik niet goed genoeg! Geef me dan het spul dat de ziekte geneest, net zoals de medicatie die mijn verkoudheid genezen heeft! Wat bedoel je dat je dat soort medicatie niet hebt? Het spijt me, neen ook niet voor artrose. En niet voor MS of Parkinsons. Geen allergiegenezing voor handen. Geen genezing voor astma, hoge bloeddruk, hart- en vaatziekten, maagzweren, darmproblemen, schildklierproblemen, gehoor- en zichtproblemen. Samengevat worden alle behandelingen ‘gebruikt’ om je ziekte ‘onder controle te houden’, niet om je te genezen. Zou dit de reden kunnen zijn waarom dat artsen het een mirakel noemen telkens wanneer ze een genezing waarnemen? Alhoewel ze wel praten over het genezen van jouw ziekte is het niet echt de intentie om dit te bereiken. Het doel is de vooruitgang van je ziekte onder controle te houden. Zij geloven niet echt dat genezing bestaat, niet voor fysieke en niet voor mentale problemen.

Denk hier nu eens over na. Wanneer je een gebroken bot hebt, is het dan echt de arts die de breuk geneest? Welke processen zijn er nodig zodat het lichaam nieuw bot aanmaakt ter hoogte van de breuk en, heel specifiek, dat deze botvorming ook de ruimte tussen de twee stukken opvult waardoor ze sterker dan ooit weer aan mekaar vast hangen? Ah, je weet dat eigenlijk niet. Dan vraag het aan je arts aangezien hij diegene is die de breuk geneest. Zelfs als hij wat brabbelt over biochemische processen die hier een rol in spelen, vraag hem dan of hij de leiding heeft over die chemische processen. Oh hij heeft die niet! Hij ‘faciliteert’ de processen. Je bedoelt dat deze zonder zijn toestemming niet kunnen gebeuren? Oh zelfs dat is niet het geval. Deze processen gebeuren op natuurlijke wijze. Dus zijn de processen die nodig zijn om schade aan de weefsels te genezen natuurlijk voorkomende processen. Ze gebeuren spontaan, zonder voorafgaande toestemming van de medische autoriteit. Wees voorzichtig hier, want dit zou betekenen dat er een autoriteit bestaat die boven de medische autoriteit uitstijgt. Kunnen we dit wel toelaten?

De natuur gebeurt, met of zonder toestemming van de medische autoriteit. De natuur doet z’n eigen ding, volgt z’n eigen wetten. Met betrekking tot genezing doet de natuur wat nodig is om de schade te herstellen en de normale functie te hervatten. De natuur brengt evenwicht in een systeem of een deelsysteem onder gelijk welke omstandigheden zoals die zich op elk moment kunnen voordoen. Het natuurlijke systeem reageert op alle omstandigheden, op de best mogelijke manier, om de hoogst mogelijk standaard van evenwicht te bereiken. Het treedt op om het meest gemakkelijke evenwicht te bewaren, het evenwicht dat het minste inspanning vergt om te onderhouden. Dus werken de natuurlijke processen voortdurend om het systeem in het meest geschikte evenwicht te houden dat bereikt kan worden. Het vraagt nergens om toestemming. Het roept geen beleidsvergadering bijeen om de mogelijke opties te bekijken. Het heeft geen nood aan mirakels. Het maakt allemaal deel uit van een gewone werkdag.

Elke genezing die plaatsvindt, is een natuurlijk herstel van evenwicht. Het gebeurt spontaan en heeft het altijd bij het rechte eind. Geen arts, geen therapeut, geen behandeling, geen kruid of enige andere methode of product waar je in gelooft ‘om genezing te faciliteren’ voert eigenlijk een genezing uit. De enige genezing die er plaatsvindt wordt uitgevoerd door je eigen systeem, op een spontane manier. In het allerbeste geval kan een methode of een product een stimulans zijn voor het systeem om zich bewust te worden van een bepaald probleem of om er meer aandacht aan te besteden. In tegenstelling tot wat wij willen geloven komt dit slechts in uitzonderlijke gevallen voor. Meestal is het resultaat dat we genezingsenergie afvoeren in een richting waarvan wij geloven dat die tot genezing zal leiden, maar die feitelijk van geen enkele echte waarde is. Door het gebruik van een methode of een product om te genezen moet het systeem zich nu ook nog bezighouden met jouw keuzes zowel als proberen om het onevenwicht weg te werken op de manier zoals het dit altijd al gedaan zou hebben. Het heeft het niet nodig dat wij het vertellen wat het moet doen of wat ‘goed zou zijn’. De natuur toelaten om z’n intrinsieke kennis uit te voeren is de kortste weg naar het genezen van elk onevenwicht, of het nu veroorzaakt werd door trauma of door ziekte. In de meeste gevallen vormen onze houding en onze acties een hinderpaal voor genezing, zijn ze geen hulpmiddel. Een botbreuk geneest het snelste en brengt de beste beweeglijkheid terug in het gewricht wanneer dit niet volledig lam gelegd wordt door immobilisatie. Intrinsiek kleine bewegingen stimuleren het genezingsproces en verzekeren een structureel evenwicht dat leidt tot een beter functioneel gebruik aan het einde van het genezingsproces.

Gebruik maken van een methode, een product of een expert staat ons toe om eenvoudige observeerbare kennis te verbergen dat genezing spontaan gebeurt en volledig is zonder enige nood aan onze interventie. Natuurlijk, als we de natuur rustig z’n eigen ding laten doen dan vernietigen we de status van de expert, de reputatie van de methoden en de zucht naar de producten. Bij de natuur blijven verwijdert de nood voor artificiële interventie. Bij je eigen proces blijven verwijdert de nood aan een expert buiten jezelf.

Meer nog, wanneer we bewust bij de natuurlijke processen aanwezig zijn dan leren we al snel door onze eigen observatie hoe de natuur werkt en hoe weinig we te winnen hebben door het gebruik van een menselijke expert. Het wordt dan duidelijk dat al die expertise een zelfverheerlijking is en een commerciële leugen. De expert genezer is het eigenste systeem dat de genezing nodig heeft. Dus het aanbieden van ruimte en tijd zodat dit systeem z’n werk kan verrichten is alles dat de natuur van ons verlangt, en zelfs dat vinden we zo moeilijk om te doen. We staan te popelen om in te grijpen, om ‘het beter’ te weten.

De eenvoudige waarheid is dat alle genezing een natuurlijk voorkomend intern proces is dat geen richtinggeving nodig heeft, geen begeleiding of hulp van de buitenwereld. Elke genezing, zelfs wanneer we erop staan te kijken, blijft een mirakel aangezien niemand juist begrijpt wat er zich afspeelt, wat er nodig is en waarom het systeem doet wat het doet op dat moment. We kunnen het niet verklaren, en dus is het een mirakel. De natuur is een mirakel, en de natuurlijke genezing maakt deel uit van de magie waarin we leven. Aan de andere kant zou de kennis dat dit deel uitmaakt van de natuurkrachten er toe moeten leiden dat we niet langer verrast en verbijsterd zijn door deze miraculeuze gebeurtenissen. Natuurlijk zal je gebroken bot genezen. Natuurlijk zal de snee aan je vinger genezen. Natuurlijk zal je over je verkoudheid heen geraken. Dit zijn allemaal mirakels waarvan we verwachten dat ze zullen gebeuren. De natuur is een mirakel, en we mogen ervan genieten.

Laten we er dan zorg voor dragen dat we het niet teniet doen.

Laat niet langer toe dat experten zich moeien met deze mirakels. Zorg ervoor dat ze niet langer deze mirakels kunnen tegenhouden. Leef een leven gevuld met mirakels door een natuurlijk pad te bewandelen en artificiële tussenkomsten te verbannen uit je leven. Sta de Natuur toe om de wijze te zijn. Verban ‘het artificiële’ naar de vuilbak. Observeer wat er gebeurt na deze acties.

Het is een mirakel!

Vertrouw de natuur omdat z’n kennis over het leven veel groter en zuiverder is dan de kennis die gelijk welke expert denkt te bezitten en waar jij wilt in geloven.